به نقل از «ایمنا»

وفات حضرت معصومه (س) ۱۴۰۱ + تاریخ، نام، زندگی نامه، لقب، مشخصات و سن

تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۸۶۲۲۷

حضرت فاطمه معصومه (س) اول ذی القعده سال ۱۷۳ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد و ۱۰ ربیع‌الثانی سال ۲۰۱ درگذشت.

به گزارش ایمنا، حضرت معصومه (س)، فرزند امام موسی بن جعفر (ع) و خواهر گرانقدر امام رضا (ع) است. او ۲۵ سال پس از ولادت امام رضا (ع) در شهر مدینه به دنیا آمد. گفته شده است که حضرت معصومه (س) هیچگاه در زندگی خود ازدواج نکرد و در منابع علت آن وصیت پدر، نبود هم‌کفو، مبارزه با خلافت و… ذکر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وفات حضرت معصومه (س) ۱۴۰۱ تاریخ دقیق وفات حضرت معصومه (س) در تقویم شمسی برابر با روز شنبه ۱۴ آبان سال ۱۴۰۱ است. تاریخ دقیق وفات حضرت معصومه (س) در تقویم قمری مصادف با روز شنبه ۱۰ ربیع‌الثانی سال ۱۴۴۴ است. تاریخ دقیق وفات حضرت معصومه (س) در تقویم میلادی هم زمان با روز شنبه ۵ نوامبر سال ۲۰۲۲ است.

ولادت حضرت معصومه ۱۴۰۱

در تقویم رسمی ایران سالروز ولادت حضرت معصومه (س)، روز دختر نامگذاری شده است. این روز در سال ۱۴۰۱ مصادف با روز سه شنبه دهم خرداد است. از آنجا که ایشان الگوی برجسته ای برای دختران مسلمان و به خصوص شیعیان هستند و همچنین به دلیل اینکه حضرت معصومه تا زمان وفاتش ازدواج نکرد، تاریخ ولادت ایشان در تقویم ایران به نام روز دختر نام گذاری شده است.

زندگی نامه حضرت معصومه (س)

حضرت معصومه (س) دختر هفتمین امام شیعیان، موسی بن جعفر و نجمه خاتون است. برای مادر وی نام‌های دیگری چون تکتم، اروی، سمان، سکن و سکنی نیز گزارش شده‌است. فاطمه کبری (س) و برادرهایشان علی بن موسی الرضا (ع) و احمد بن موسی از برترین فرزندان امام موسی کاظم بودند. یک سال بعد از آنکه امام رضا (ع) به اجبار مامون از مدینه به مرو رفت، نامه‌ای به خواهر خود حضرت معصومه (س) نوشت و از او خواست تا به مرو برود. در منابع تاریخی گفته شده است که ایشان در سال ۲۰۱ هجری قمری به همراه ۲۳ نفر از فرزندان و نوادگان امام موسی کاظم (ع) از مدینه راهی مرو شد. درباره حوادث طول سفر ایشان اطلاعات چندانی نقل نشده است، فقط در برخی منابع گفته شده است که وقتی کاروان حضرت معصومه (س) به شهر ساوه رسید، گروهی به کاروان حمله کرده و باعث کشته و زخمی شدن کاروانیان شدند. حضرت معصومه (س) در این حادثه مسموم شد و پس از آن به قم رفت. طبق گزارشات تاریخی وی هفده روز بعد از وقایع ساوه، در شهر قم از دنیا رفت.

تولد حضرت معصومه (س)

در مورد تاریخ دقیق ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) اطلاعات دقیقی در منابع تاریخی ثبت نشده است ولی در کتاب نورالآفاق نوشته جواد شاه‌عبدالعظیمی گفته شده است که ایشان در یکم ذی‌القعده سال ۱۷۳ هجری قمری به دنیا آمد.

ازدواج حضرت معصومه (س)

از آنجا که اطلاعات کاملی درباره زندگی نامه دختر امام موسی کاظم (ع)، فاطمه کبری (س) وجود ندارد، نمی‌توان به طور قطعی در مورد تولد، وفات یا ازدواج ایشان گفت ولی مشهور است که ایشان هرگز ازدواج نکرده است.

مشخصات حضرت معصومه (س)

نام	فاطمه کبری (س)
نام پدر	امام موسی کاظم (ع)
نام مادر	نجمه خاتون
برادران	علی بن موسی الرضا (ع) و احمد بن موسی
محل زندگی	مدینه، قم
زادگاه	مدینه
سن	۲۸ سال
محل وفات	قم
محل دفن	قم، حرم حضرت معصومه (س)

القاب حضرت معصومه (س)

معصومه مشهورترین لقب حضرت فاطمه معصومه (س) است. اخت الرضا، راضیه، مرضیه، تقیه، نقیه، رشیده، طاهره، ستّی، رضیّه، حمیده و سیده برخی دیگر از لقب‌هایی هستند که برای فاطمه بنت موسی کاظم (ع) در منابع تاریخی گفته شده است. کریمه اهل بیت (س) یکی دیگر از القابی است که به حضرت معصومه (س) نسبت داده شده است. همچنین «ستی» واژه‌ای عربی است که معنای آن بانو و خانم است و در تاریخ قم، فاطمه معصومه (س) با عنوان فاطمه ستی نیز خطاب شده است.

شهادت حضرت معصومه (س)

حضرت فاطمه معصومه (س) در تاریخ دهم ربیع‌الثانی سال ۲۰۱ هجری قمری در ۲۸ سالگی از دنیا رفت. در برخی منابع سن ایشان در هنگام وفات ۱۸ سال عنوان شده است ولی این موضوع با تاریخ‌های ذکر شده برای تولد و وفات ایشان سازگاری ندارد. همچنین تاریخ ۱۲ ربیع‌الثانی سال ۲۰۱ هجری قمری نیز برای وفات ایشان مشهور است. او از شخصیت‌های مورد احترام شیعیان است و آرامگاه وی در شهر قم و کشور ایران سالانه پذیرای میلیون‌ها زائر است.

علت وفات حضرت معصومه (س)

علت وفات حضرت فاطمه کبری (س) بیماری ذکر شده است ولی در مورد علت بیماری اختلاف نظر وجود دارد. جعفر مرتضی عاملی علت بیماری ایشان را حمله به کاروان وی و مسمومیت بر اثر زهر بیان کرده است. برخی دیگر نیز معتقدند که حضرت معصومه (س) در شهر قم مسموم شده و برخی نیز گفته‌اند که ایشان بر اثر بیماری تیفوس از دنیا رفته است.

حرم حضرت معصومه (س)

حرم حضرت معصومه (س) بعد از حرم امام رضا (ع)، دومین زیارتگاه مهم مذهبی کشور ایران و از جاهای دیدنی قم است که در سال ۱۳۱۰ در فهرست میراث ملی ایران قرار گرفت.

کد خبر 615258

منبع: ایمنا

کلیدواژه: حرم حضرت معصومه ولادت حضرت معصومه وفات حضرت معصومه پیام وفات حضرت معصومه نام حضرت معصومه سن حضرت معصومه زندگینامه حضرت معصومه زندگی نامه حضرت معصومه پدر حضرت معصومه حضرت معصومه ع لقب حضرت معصومه زندگینامه حضرت معصومه pdf ازدواج حضرت معصومه شهادت یا وفات حضرت معصومه وفات حضرت معصومه ص زمان وفات حضرت معصومه چه روزی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق حضرت فاطمه معصومه وفات حضرت معصومه ربیع الثانی سال گفته شده امام موسی کاظم فاطمه کبری تاریخ دقیق هجری قمری امام رضا سال ۲۰۱ بن موسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۸۶۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اجرای موسی عصمتی میلیونی شد+فیلم

غزلی از موسی عصمتی با اقبال عمومی همراه شده، این سروده که درباره کارگران معدن است، در یک‌ماه اخیر بیش از دو میلیون بازدید داشته است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شعر میراث ایرانیان است، همواره و همیشه با ما بوده و هست, از گهواره تا گور، در سفر و در حضر این شعر است که لحظه‌های زندگی ما را معنایی دیگر می‌بخشد و آنقدر این همراهی همیشگی و نزدیک است که گاه حضور آن را س نمی‌کنیم. 

با وجود این، شعر سهم ناچیزی از رسانه ملی را به خود اختصاص داده است. به جز معدود برنامه‌هایی که حاضران در آن خود اهل شعر و فرهنگ بوده‌اند، عموماً نگاه به شعر نگاهی تفننی بوده است؛ به‌طوری که می‌توان از آن به‌عنوان زینت‌المجالس یاد کرد. 

در چندماه گذشته پخش برنامه تلویزیونی "سرزمین شعر" که در آن شعر امروز و شاعران جوان در یک رقابتی ادبی، آثار خود را ارائه می‌کردند، توانست تا حدی این جای خالی را در قاب سیما پر کند. اجرای برخی از شاعران در این برنامه مقبولیت عام یافت و بارها در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد. از جمله این اجراها می‌توان به شعرخوانی موسی عصمتی، شاعر روشندل اهل سرخس، اشاره کرد با غزلی درباره پدرش: 

پدرم را خدا بیامرزد، مرد سنگ و زغال و آهن بود
سال‌های دراز عمرش را،کارکرد بود، اهل معدن بود...

اجرای این غزل عصمتی حاضران را تحت تاثیر قرار داد و در یک‌ماه گذشته بیش از دو میلیون بازدید در شبکه‌های مختلف اجتماعی به همراه داشت. خبرگزاری تسنیم با او درباره این غزل و دلیل استقبال مخاطبان به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید: 

آقای عصمتی غزل شما درباره زندگی و تجربه پدر بزرگوارتان، چند روزی است که در شبکه‌های اجتماعی مورد اقبال قرار گرفته است. این سروده در چه فضایی خلق شده است؟

روستایی که من در آن زندگی می‌کردم، یک روستای کارگری است که بیشتر ساکنان آن در معدن کار می‌کردند. روستای «معدن» حوالی سرخس قرار دارد. کوه‌های اطراف این روستا سرشار از زغال سنگ است و 99 درصد مردم آنجا، امرار معاششان را از طریق معدن انجام می‌دهند، کارگرند، زندگی کارگری دارند و حتی خانه‌های آنها مربوط به شرکتی است که معدن را اداره می‌کند. من فرزند یک کارگر هستم و زندگی کارگری را تجربه کرده‌ام.

کار کردن در معدن بسیار سخت است؛ چون نیروها با امکانات ابتدایی در داخل معدن تونل می‌زنند و افقی پیش می‌روند. گاه معدن ریزش می‌کند و برخی از نیروها زیر خاک و سنگ معدن می‌مانند و گاه تا بیمارستان برسند، جان خود را از دست می‌دهند.

«ما دو تن شاخه‌های یک بیدیم»

پدرم در بخش‌های مختلف معدن کار می‌کرد. مدتی داخل معدن کار می‌کرد و مدتی به قول خودش بیرون‌کار بود و خارج از معدن، در کنار کوره‌هایی با درجه حرارت بالا که زغال سنگ را به کُک تبدیل می‌کند، کار می‌کرد. من از نزدیک شاهد دغدغه‌ها و زحماتی بودم که او می‌کشید. بعد از اینکه پدرم درگذشت، تمام این سختی‌هایی را که او در این مدت کشید، پیش چشم من قرار گرفت. مثلاً گاه پیش می‌آمد که مهندس معدن به نفع شرکت، 10-12 روزی را که پدرم جلوی کوره داغ کار کرده بود، در نظر نمی‌گرفت و اضافه‌کاری او را خط می‌زد. شرکت‌ها هم عموماً خصوصی هستند و پاسخگوی درخواست‌های کارگران نیستند. کارگران معمولاً هشت یا 10 ماه حقوق عقب‌افتاده دارند، حقوقشان پرداخت نمی‌شود و عموماً با اعتراض و ... موفق به دریافت حق و حقوق خود می‌شوند.

 

.

از  این موارد برای اهالی روستا زیاد رخ می‌داد. همه این مشکلات و سختی‌ها پس از فوت پدر در من انباشته شده بود. من با این شعر خواستم روزگار سختی را که بر کارگران روستا گذشت، بیان کنم. این غزل را در برنامه سرزمین شعر خواندم و بازتاب خوبی داشت؛ چون درد دل جامعه و کارگران بود.

در این مدت چقدر بازدید داشته است؟

در اینستاگرام فقط یک میلیون و 300 هزار بازدید داشته است. در دیگر شبکه‌های اجتماعی نیز بازنشر شده، در مجموع بیش از دو میلیون تا امروز بازدید داشته است.

سال‌هاست در فضای شعر حضور دارید و فعالیت می‌کنید، به نظر شما چرا شعر اجتماعی با وجود داشتن مشکلات متعدد در جامعه، ضعیف عمل کرده است؟ فضای عمده شعر امروز فارغ از مسائل اجتماعی است و اگر هم بخواهد به این حوزه ورود کند، بیشتر از منظر سیاسی و جناحی به قضیه می‌پردازد. چرا با وجود گسترش اطلاع‌رسانی‌ها، شاعر امروز درد و دغدغه جامعه خود را ندارد؟

این بخش از سوی دوستان شاعر مورد غفلت قرار گرفته است. شعر شاعران جوان عمدتاً فضای عاشقانه دارد و اگر پا را فراتر بگذارند، وارد فضای سیاسی می‌شوند که کارهای گروه دوم، کمی دیده شده است. اما متأسفانه سطرهای نانوشته بسیاری از اتفاقات تلخی که در دل جامعه رخ می‌دهد و آنچه در زیر پوست جامعه می‌گذرد، در شعر امروز دیده می‌شود. حرف‌های ناگفته بسیاری در شعر امروز دیده می‌شود که اگر غیر از این بود، ارتباط مردم با شعر امروز بیشتر می‌شد. شاید یکی از دلایل بازخورد خوب این غزل در جامعه طی روزهای گذشته، همین موضوع باشد.

دغدغه کارگران، موضوعی است که در شعر امروز کمتر گفته شده است؛ وگرنه غزلی که از طرف من ارائه شد، از نظر تکنیک ویژگی خاصی نسبت به دیگر آثار نداشت. حرف صمیمانه‌ای که در شعر گفته شد، از جنس آن حرف‌هایی بود که کمتر در شعر امروز مجال بروز یافته است. شاعران جوان باید در این زمینه فعال‌تر باشند و راه‌های نرفته را بیازمایند.

درست است که مشکلات جامعه و دغدغه مرم در رسانه‌ها مطرح می‌شود، اما ما تنها نوک قله یخ را می‌بینیم. برای طرح بهتر این دغدغه‌ها، لازم است که شاعر خود تجربه و لحظات را کشف کند. در شهر پرسه بزند و با اقشار مختلف و آسیب‌پذیر جامعه زندگی کند.

با توجه به تجربه حضور در برنامه سرزمین شعر، در یک نقد منصفانه فکر می‌کنید چقدر این برنامه در ایجاد ارتباط میان مردم و شعر موفق بوده است. ما پس از برنامه مرحوم حسینی یا ساعد باقری و یا مشاعره، برنامه‌ای با محوریت شعر که بتواند در ایجاد این ارتباط موفق عمل کند، کمتر داشته‌ایم.

به نظرم این برنامه در سطح قابل قبولی موفق بوده و توانسته این ارتباط را ایجاد کند؛ چرا که این برنامه مستقیماً خود شاعر را مورد توجه قرار داده بود. برنامه مرحوم حسینی با تمرکز بر شعر کلاسیک بود، اما برنامه سرزمین شعر، شعر امروز را محور کار خود قرار داده است.

رقابت در کنار شاعران مطرح امروز، سبب شد اقبال مردم به برنامه بیشتر شود. از سوی دیگر، در این برنامه شعرهایی خوانده شد که از کیفیت بالایی برخوردار بودند. مردم نیز با شعر و جریان‌های شعر امروز بیشتر انس گرفتند و آشنا شدند. مطمئناً اگر این برنامه با جضور چهره‌های جدید ادامه پیدا کند، می‌تواند جریان‌ساز باشد.

انتهای پیام/